Monday, October 22, 2007

Is it the difference in people or system

I came to US just 4months back. I'm so excited to see, the so called land of opportunities, USA. I'm so surprised to see the infrastructure and the quality of life, people are leading. Where's the difference, what makes people live happy here and why people who come here hardly go back to their own country....I've so many questions like this. As it's a weekend, I got up late and switched on TV. Shocking news, FIRESTORM and it's spreading in CA. Volunteers are helping People and wildlife to evacuate from there. Indications and orange boards are kept everywhere to guide people for directions. Daily life of common person was affected hardly. It’s so surprising. Media is covering whatever is happening over the affected areas and senator is trying to assure people that they will be taken care of. I’m little surprised how they are able to balance the situation. Had it been in India, government, police and media reaction would be different. Our government will be busy in doing false promises and opposition to criticize it always (of course, it’s their duty!!!) and police would be busy in saving their own lives and busy in protecting criminals and ultimately the suffering is ‘PUBLIC’, i.e ‘COMMON MAN’. What’s the difference? Whether it’s people or system which is made by people making the difference in quality of life? People are electing their leaders, who are making the rules for government which again everyone else is expected to follow. We are electing wrong people for money and liquor. So we are suffering when calamities happen. Think twice and vote consciously. Coming to USA brought a change in my thinking. Thanks to USA and India.

Sunday, October 21, 2007

I wish I could

I wish I could do whatever you want
I wish I could do some more work
I wish I could earn some more money
I wish I could dance well
I wish I could tell you sweet nothings
I wish I could ......!!!!!
....
.
.
.
.
I wish I could become a good husband....

వీడికెంత పొగరు!

మమ్మీ అంటూ పరిగెత్తుతూ వచ్చాడు నా చిన్నకొడుకు విజయ్. మళ్ళీ ఏమి దెబ్బ తగిలించుకున్నావు రా, ఎక్కడ పడ్డావ్ అని కంగారుపడుతూ ఇంట్లోంచి మందు పట్టుకొని వచ్చాను.వీడు గడుగ్గాయి మరియు మహా అల్లరి వాడు.దెబ్బలు ఎక్కువగా తగిలించుకుంటుంటాడు అందుకే డెట్టాల్, ఆయింటమెంట్ రెడీ గా పెట్టుకుంటాను. నేను తెచ్చేలోపలే వాళ్ళ తాతయ్య వాణ్ణి దగ్గరకి తీసుకొని గాయాన్ని కడుగుతున్నారు.వాదు అంతా బానే కడిగించుకొని మందు వేయించుకొని,మళ్ళీ ఆడుకొని వస్తా అంటూ వెళ్ళబోతున్నవాడిని, ఒరేయ్,మనవడా, ఒక ముద్దు ఇచ్చి పోరా అని అడిగారు.పో తాతయ్య, నీ దగ్గర చుట్టకంపు,నువ్వు బాగా ముఖం కడుక్కొని రా అప్పుడు పెడతా అని టాటా చెప్పి పరిగెత్తుకుంటూ బయటకి వెళ్ళిపోయాడు.వీడికెంత పొగరు,ఇప్పటి వరకు ఆయన ఒడిలో కూర్చొని మందు వేయించుకున్నాడు,ముద్దు అడిగేసరికి చుట్టవాసన అని చెప్తాడా, ఈ కాలం పిల్లల్ల కు సమాధానం చెప్పడం కష్టం అని లోలోపలే నవ్వుకుంటూ మళ్ళీ పనిలోకి వెళ్ళిపోయా.

Friday, October 19, 2007

ఓ మంచి మాట

పని ముగించుకొని ఇక ఇంటికి బయలుదేరుదామని నా బాగ్,బాక్స్ సర్దుకున్నాను. శాంతి కి కూడా చెప్పి బయలుదేరుదామని తన సీట్ కి వెళ్ళాను. శాంతి మా కంపెనీ లో కొత్తగా చేరింది.మాకు ఇరుగు పొరుగు కూడా. కలిసి పోయే మనస్తత్వం. అందుకే వచ్చిన నెల లోనే మంచి స్నేహితురాలు అయ్యింది.ఇద్దరం కలిసే వెళ్తుంటాం ఇంటికి వీలైనంతవరకు. నా పని కూడా అయిపోయింది.నా కంప్యూటర్ ఆఫ్ చేసి వస్తాను, 5నిమిషాలు ప్లీజ్ అంది.మాలో చాలా మంది ఏ నెలకో లేక ఎప్పుడో పని లో ఎదైనా సమస్య వస్తే తప్పితే కంప్యూటర్లు ఆఫ్ చెయ్యము.అందుకే నేను ఆశ్చర్యం గా అడిగాను రోజూ ఆఫ్ చేస్తావా అని.ఔను అంది చాలా సౌమ్యంగా. అనవసరంగా 5నిమిషాలు వ్యర్దం చేస్తున్నావ్ అనే ఫీలింగ్ తో ఎందుకు అని అడిగాను.రోజూ వింటున్నాం కదా 'గ్లోబల్ వార్మింగ్' గురించి,నేను దాన్ని పూర్తిగా ఆపలేను.కాని నాకు చేతనైనంతవరకు ఎనర్జీ ని సేవ్ చెయ్యలని వుంది అందుకే పని అయిపోగానే పవర్ ఆఫ్ చేస్తాను ఆఫీసులోను మరియు ఇంట్లోను అంటున్న తనని చూసి చాలా ముచ్చట వేసింది. నేను కూడా నా సిస్టం ఆఫ్ చేసి ఇంటికి బయలుదేరాము.మీరు చేసే మంచి పనులను ఇక్కడ పంచుకోండి.ఎవరో ఒకరు మీ ఆలోచనని సమర్ధించినా ఆనందమే కదా!

Wednesday, October 17, 2007

చిరంజీవి కూతురి పెళ్ళి

ఈరోజు పేపర్ అంతా చిరంజీవి కూతురి పెళ్ళి గురించే న్యూస్. ప్రొద్దున్నే ఫ్రెండ్ నుంచి మెయిల్, తెలుసా! చిరంజీవి రెండొ కూతురు వెళ్ళిపోయి పెళ్ళి చేసుకుందట, శ్రీజ (పెళ్ళికూతురు) వయసు, పెళ్ళికొడుకు వివరాలు,వీడియో పంపించింది.ఆ వార్త వినేసరికి ఎక్కడో బాధ.అయ్యో!పాపం వెళ్ళిపొయిందా(చిరంజీవి కూతురు కాబట్టి చాలా మర్యాదగా 'వెళ్ళిపొయింది'అన్నారు) అనుకున్నాను.తండ్రి కి ఎంత పలుకుబడి వుంది,ఏవి పట్టించుకోకుండా తన స్వార్దానికి వెళ్ళిపొయిందే అనుకుంటూ మళ్ళీ పేపర్ తిరగేసాను.వాళ్ళు పెళ్ళి చేసుకున్న తీరు చూస్తే చాలా ఆశ్చర్యం వేసింది.ఎంత పకడ్బందీ గా వ్యవహరించారు, సిడీ లు తీసి అన్నీ రెడీ గా పెట్టుకొని, వీళ్ళ ప్లాన్ చూస్తుంటే ఏదో పెద్ద ఆలోచనకి శ్రీకారం చుట్టారనిపిస్తుంది. పిల్లల్లు, శ్రీవారు వచ్చే వేళ్ళయ్యింది అని గబ గబా వంట చేసి మళ్ళీ ఇంటర్నెట్ ముందు కూర్చున్నాను.ఆ న్యూస్ చూస్తు ఆలొచనల్లోకి వెళ్ళిపొయా.నాకు కూతురు వుంది.అమ్మో రేపు నా కూతురు ఇలాంటిదేమైనా చేస్తే, ఊహించుకోవడానికే భయం గా వుంది.ఎందుకు పిల్లలు,పెద్దలు కూర్చుని మాట్లాడుకోరు, అనే ప్రశ్న నాకు చాలా ఏళ్ళ నుంచి వుంది.నా స్నేహితుల్లోను చాలామంది ఇలా ఇంట్లొంచి వెళ్ళిపోయి చేసుకున్నవాళ్ళు వున్నారు.ఆ తర్వాత వాళ్ళ తల్లితండ్రులు మా దగ్గరకి వచ్చి బాధ పడడం, ఇలాంటివి చాలానే చూశాను. వెళ్ళిపోయి పెళ్ళి చేసుకున్న వాళ్ళందరూ బాగున్నారని చెప్పను.చాలావరకు ఇరువైపులా బాధ పడడమే ఎక్కువ చూశాను.నా కూతురు తో ఎలా మెలగాలా అని దీర్ఘంగా ఆలొచిస్తుంటె మావారు వచ్చారు ఈరోజు న్యూస్ చూసావా అంటూ. బాధేసింది అనేలోపే,మా ఆయన, మొత్తానికి చిరంజీవి కి పిల్లల్ని పెంచడం రాలేదు అన్నాడు.ఔరా!పిల్లలు చేసినదానికి తండ్రినా అనేది!పిల్లల్లు దీన్ని ఎందుకు అర్థం చేసుకోరో కదా!ఎప్పుడీ అంతరం తొలగేది.

Monday, October 15, 2007

కాలం కలిసొచ్చిందోయ్!

ఎవండోయ్, ఈ మాట విన్నారా అంటూ పెద్దగా కేకేసుకుంటు లోపలికి వచ్చింది గిరిజ. అబ్బా, మీకెప్పుడు నిద్రే, పక్కింటి సుధాకర్ గారిని చూడండి ఎప్పుడు క్షణం తీరిక లేకుండా డబ్బు సంపాదిస్తున్నాడు. ప్రొద్దున్నే మొదలయ్యిందా నీ గోల, ప్రశాంతంగా ఆదివారం పూట కూడ పడుకోనివ్వవు అని విసుక్కుంటూ దుప్పటి నిండుగా కప్పేసుకున్నాడు. వినండి, సుధాకర్ వాళ్ళు కొన్న పొలం పక్కన రాంకో కంపెనీ 50 ఎకరాలు కొనుగోలు చేసిందట.ఇప్పుడు ఆయన 5 ఎకరాల పొలాన్ని కోటి రూపాయలకి అడుగుతున్నారు. ఎంత అదృష్టం! మీరు ముసుగేసుకొని పడుకుంటే లాభం లేదు. మనం కూడా కోట్లు సంపాదించాలి.ఇంక పడుకోనివ్వదని అర్థమై పొయింది సుధాకర్ కి, మంచం నుంచి దిగుతూ ఏమి చేస్తావ్ కోటి రూపాయలతో,గిరిజ అని అడిగాడు.అబ్బా మీదగ్గర వున్నట్లు ఏమి అడుగుతున్నారు, కోటి సంపాదిస్తే చాలండి, ఇక లైఫ్ లో సెటిల్ అయిపోయినట్లే, మనకి దిగులే వుండదు అంది సంబరంగా. సుధకర్ కి గిరిజ కి పెళ్ళై 2సంవత్సరాలు అయ్యింది. ఆర్ధికంగా నిలదొక్కుకున్నాకే పిల్లల్ని కనాలి అని ఇప్పటివరకు ఆగారు.పుట్టింటి వాళ్ళు, అత్తింటి వాళ్ళు పిల్లల కోసం పోరు పెడుతున్నా ఇంకో 2ఏళ్ళ వరకు కనేది లేదని నిక్కచ్చి గా చెప్పారు.ఈ కాలం పిల్లలకి అస్సలు చెప్పలేము కదా, మా మాట వింటేగా వీళ్ళు అని పెద్దవాళ్ళ దగ్గర్నుంచి నిట్టూర్పులు.వీరిద్దరు ప్రస్తుతం డబ్బు సంపాదనే ధ్యేయంగా పెట్టుకున్నారు.అందుకే రకరకాల ఇన్వెస్టమెంటుల గురుంచి రొజూ ఆలోచిస్తుంటారు.చాలామంది యవత ఈ మధ్య ఇలానే ఆలోచిస్తున్నారు.ఇది ఆహ్వనించదగిన మార్పే కానీ తలకు మించిన భారం వేసుకోకూడదు. ఆరోగ్యం,ఆనందం, బంధాలు అన్నీ అవసరమే. ఎలాగైనా 2ఏళ్ళలో కోటి సంపాదించి సుధాకర్ గిరిజ కళ్ళలో తృప్తి చూడాలి అనుకొని బాగా ఆలోచించి భూమి మీదే పెట్టుబడి పెట్టాలనుకున్నాడు. హైదరాబాద్ కి 100కిలోమీటర్ల దూరం లో సంసులూరు అనే ప్రాంతంలో 5 లక్షలు పెట్టి 1000 గజాలు,గిజవాడ ప్రాతంలో మరో 1500 గజాలు కొన్నాడు. మరో 5ఏళ్ళలో అయినా పెరుగుతుంది కదా అనే ఆశతో! మన మంత్రి గారు ఒకరు ఆ దారిన అనుకోకుండా వెళ్ళాల్సి వచ్చింది. అది బాగా వెనకబడిన గ్రామం అని అర్ధమయ్యింది.దీన్ని అభివృద్ధి చేసే పేరుతో మనం ఎలా డబ్బులు సంపాదించాలా అని తెగ ఆలోచించిన మంత్రి గారికి థక్కున ఒక అయిడియా వచ్చింది.ఇక ఆలస్యం చేయకుండా అక్కడ 100ఎకరాల ని తన డ్రైవర్ పేరుతో కొనేసాడు.తన పలుకుబడి అంతా ఉపయోగించి ఆ ప్రాంతాన్ని సెజ్ కింద తీసుకొచ్చాడు. ఇంకేముంది అక్కడ బడా వ్యాపారులు రావడం, రియలు ఎస్టేటు వాళ్ళ కన్ను పడడం,గజం 10000 కావడం మూణ్ణెల్లు తిరక్కుండానే జరిగిపోయింది.ఇక గిజవాడ ఎంత బాగా అభివృద్ధి చెందిందో అని లెక్కలేసుకుంటూ అటు వైపు బయలుదేరాడు.తీరా వెళ్ళి చూస్తె అక్కడ ఎర్ర జండాలు పాతిపెట్టి జనాలు గుడిసెలు కూడ వేసుకొని వున్నారు. ఈ స్థలం నాది అంటూ వెళ్ళిన సుధాకర్ కి దేహశుద్ధి బాగా జరిగింది. సంసులూరు స్థలాన్నైనా కాపాడుకుందాం అని అటువైపు పరుగుదీశాడు!

Sunday, October 14, 2007

విమాన విన్యాసాలు

రేపు వీకెండ్ వచేస్తుంది, హమ్మయ్య కాస్త రెస్ట్ తీసుకోవచు అనుకుంటు ఆఫీసులో త్వరగా పని ముగించుకొని మేనేజరు డెస్క్ వైపు చూసాను వెళ్ళాడ లేదా అన్నట్లు. అతని కంటె ముందు బయలుదేరినా కష్టమే. తనొక్కడే పని చెస్తున్నాడు మిగతా అందరు ఊరికే జీతాలు తీసుకుంటున్నారు అని ఫీల్ అయిపొతాడు. అందుకే మేమందరము(అన్నట్లు మా టీం లొ మొత్తం 5మంది) మేనేజరు వెళ్ళాకే వెళ్తుంటాం. శుక్రవారం కదా ముందే సర్దేసినట్లున్నాడు. అతన్ని వెళ్ళనిచి నేను కూడ ఇంటికి బయలుదేరాను. ఇంతలో నా టీం మేటు హరి కూడ లేచాడు. వీకెండ్ ప్లాన్స్ మాట్లాడుకుంటూ కారు పార్కింగ్ వైపు బయలుదేరాము. హరి కి ఇంకా పెళ్ళి కాలేదు వీకెండ్ అంతా మూవీస్, స్నెహితులు, నిద్ర తో గడిచిపోతుంది. సోమవారం రాగానే చూసిన కొత్త సినిమాల గురుంచి చెప్తుంటాడు. అందుకే మాకు మూవీస్ గురుంచి ఎప్పటికప్పుడు సమాచారం తెలిసిపోతుంది.నాకు ఇంట్లో పని,స్నేహితులు, బంధువులు రాకపోకలతో ఇట్టే అయిపోయినట్లనపిస్తుంది. ఈ వీకెండ్ శ్రీవారితో ఒంటరిగా గడపాలి అని ఎవ్వరినీ ఇంటికి పిలవలేదు. ఇంటికి రాగానే వంట త్వరగా చేసి విజయ్ కోసం ఎదురుచూస్తూ నువ్వె-నువ్వె సినిమా పెట్టుకొని సొఫా లో కుర్చున్నా. 9 గంటలకి మా వారు వచారు. వీకెండ్ అని కాబొలు హుషారుగా వున్నాడు.రేపు మనం ప్రొద్దున్నే లేవాలి అన్నాడు చేతులు కడుక్కుంటు.వీకెండ్ లో టూరు కి తప్ప విజయ్ 11 గంటల వరకు అస్సలు నిద్ర లేవడు. టూర్ వుంటే చాలు అస్సలు నిద్ర పోడు. అంత ఇష్టం తనకి టూర్లంటే. నాకు ఊహ తెలిశాక నేను చూసింది తిరుపతి అంతకుమించి ఈ ప్రదేశానికి వెళ్ళలేదు. అలాంటిది పెళ్ళయ్యాక విజయ్ నాకు ఇండియా అంతా చూపించేసాడు. అమెరికా కు వచి 6నెలలు కూడ కాలేదు. ఇంతలోనే 3 ప్రదేశాలకి తీసుకెళ్ళాడు. అబ్బా లేదండి,ఈ వీకెండ్ పుర్తిగా రెస్ట్ తీసుకుందామనుకుంటున్నాను.నేను రాను అని నిక్కచిగా చెప్పాను. మొత్తానికి బతిమాలి వెళ్ళే ప్రదేశం బాగుంటుందని చెప్పి ఒప్పించాడు. ఇష్టం లేకున్నా సరే అని చెప్పాను. ప్రొద్దున్నే లేచి సణుగుతూ బయలుదేరాను 'కేవలం నీకొసమే వస్తున్నానూ అన్నట్లుగా'.సరే అని చెప్పాను. ప్రొద్దున్నే లేచి సణుగుతూ బయలుదేరాను 'కేవలం నీకొసమే వస్తున్నానూ అన్నట్లుగా'.సరే అని చెప్పాను. ప్రొద్దున్నే లేచి సణుగుతూ బయలుదేరాను 'కేవలం నీకొసమే వస్తున్నానూ అన్నట్లుగా'.మూడు గంటలు ప్రయాణం. అప్పుడే వర్షం కురిసినట్లుంది రోడ్డంతా తడిసి కనిపిస్తుంది. చెట్లు,చేమలు అందం అయితే చెప్పక్కర్లేదు.మంచి గాలి, ఆహ్లందం గా పలకరించి వెళ్తుంది. చాలా రోజుల తర్వాత ప్రక్రుతి అందాన్ని ఆస్వాదిస్తున్నాను.మా పల్లెటూరు గుర్తొచింది. మనసు కి ఎంతో హయిగా అనిపించింది. థాంక్యూ విజయ్ అని నవ్వుతూ చెప్పాను. హమయ్య నీకు నచింది ఇప్పుడు నాకు సంతొషం గా వుంది. ఇద్దరం సరదాగా కబుర్లు చెప్పుకుంటూ విమాన విన్యసాలు షో వైపు కి మరింత వేగంతో బయలుదేరాము.అప్పటికే జనాలు కిక్కిరిసి పోయారు.బాగుంటుంది కాబోలు అనుకుంటూ మా సీట్లు వెతికి కుర్చొని స్టేడియం చూసాము. చాలా పెద్దది గా వుంది. ఇంతలో కామెంట్రి ప్రారంభం అయ్యింది. F-16, F18, Thunderbirds, ఒకదాని వెంట ఒకటి గాలిలొ విన్యాసాలు చెయ్యడం మొదలు పెట్టాయి. ప్రేక్షకులలో ఉత్ఖంట, ఆశ్చర్యం, ఆనందం, చప్పట్లు, కేరింతలు. గాలి లో అలా ఫీట్లు చెయ్యడానికి ఎంత ధైర్యం కావాలి! అది కూడ పల్టీలు కొట్టడం. చూడడానికి రెండు కళ్ళు చాల్లేదు. షో అయిపొగానే ఇంటికి కాల్ చేసి చెప్పాను తప్పకుండా బెంగళూరు లో ఎయిర్ ఫొర్స్ వాళ్ళు ప్రతి ఏడాది నిర్వహించే విమాన విన్యాశాలని చూడమని. మిస్ అవ్వకుండా తప్పకుండా చుస్తారు కదూ! అన్నట్లు నేను కొన్ని వీడియోలని ఇక్కడ పెట్టాను.

Thursday, October 11, 2007

హలో డియర్...

రోజులానే ఆఫీసు నుంచి బయలుదేరాను. దారిలో వుండగా నా స్నేహితురాలు సరిత ఫోను చేసింది. బాగున్నవా అంటూ హుషారుగా.. దాని గొంతు వినెసరికి నాకు కూడా ఎక్కడ లేని ఆనందం. అదెప్పుదొ ఇంటర్ లో క్లాసుమేటు. అప్పటినుంచి మంచి స్నెహితులం. ముందు అది US కి వచేసింది అందుకె నెను ఒంటరి గా రావడానికి కూద భయపడలేదు.ఏమిటే అంత ఆనందంగా వున్నావు అన్నాను అంతే హుషారుగా. నా గొంతులో కాస్త తేడా వచినా వెంటనే కనిపెట్టేస్తుంది. నేను ఇండియా వెళ్దామనుకుంటున్నానే, ఇప్పుడే టిక్కెట్లు కూడ బుక్ చేసుకొవడానికి వెళ్తున్నాను అంది. దీనికి ఆనందం వచినా ఏడుపొచినా అస్సలు ఆగదు. నాకు కూడ చాలా సంతొషం గా వుంది అది వినేసరికి. అదేదో నేనే వెళ్తున్నట్లు! ఏమిటే సడన్ గా? ఇండియా వెళ్ళి 2ఏళ్ళు అవుతుంది. గత 6నెలలు గా వెల్దామా వద్దా అని మధనపడుతుంది జాబ్ లో సెలవులు ఎక్కువ లేక. నిజానికి దానికి జాబ్ చెయ్యాల్సిన అవసరంలేదు. పుట్టింటి వారు అత్తింతి వారు బాగా సంపదించారు. అయినా స్త్రీ కి ఆర్దిక స్వతంత్ర్యం ముఖ్యమనే భావానికి ఎక్కువ విలువనిస్తుంది. అందుకె ఇంట్లో ఎవరికీ ఇష్టం లేకున్నా చదువు అయిపొగానే జాబ్ చూసుకుంది. మా చెల్లి కి పెళ్ళి కుదిరింది. ఒహ్! అయితే మన మానస పెళ్ళికూతురు కాబోతుంది అన్నను, మనసు లో పెళ్ళి ని ఊహించేసుకుంటూ.నా పెళ్ళి నాటి సంగతులు గుర్తొచాయి. ఎవరికైనా పెళ్ళి కుదిరితె చాలు వెంతనె వచె ప్రస్న: ఎవరె ఆ బకరా బాబు అని! కాలెజీ రోజుల్లొ ఎమీ తెలిసేది కాదు.పెళ్ళి గురించి బాధే లెదు. అమ్మ, నాన్న, చదువు, స్నెహితులు, సరదాలు, ఇదే లోకం గా గడిచిపొయెది. అందుకె పెళ్ళంతె అవతలి వాదిని బకరా చెయ్యడమె అనుకునె వాళ్ళం. పెళ్ళయ్యక కానీ తెలియలెదు ఆ హ్యపీ డేస్ అంతటితో అయిప్యాయి అని. ఇప్పుదు మానస వంతు అని నవుకున్నాం ఇద్దరం. ఆ విషయం ఈ విషయం మాట్లాడుకుంటూ 30నిమిషాలు అయిపొయాయి. నిజానికి ఆ సమయం చాలా తక్కువే. హస్క్ స్టార్ట్ చెస్తే గంట మాట్లాడుకునేవాళ్ళం. సరే, వీకెండ్ లో కాల్ చెస్తాలే, మళ్ళీ వంట కి లేటు అవుతుంది అంటూ ఫోను పెట్టేసింది. అంతలో నేను కూడా ఇంటికి వచెసాను.ఇక మనం కూడా వంట మొదలుపెడదాం అసలే శ్రీవారు వచే వేళ్ళయ్యింది అనుకుంటూ వంట గదిలోకి బయలుదేరాను.

Tuesday, October 9, 2007

మీ కోసం తెలుగు

తెలుగు లో రాయాలని వుందా

http://lekhini.org/

Movies

నాకు కామెడి అంటె చాలా ఇష్టం. మీరు అలాంటి వారిలో ఒకరితే మీ కోసం ఇది

http://desivideos.net/index.php